ساعت کار قانونی در قانون کار
ساعت کار قانونی در قانون کار
ماده 51
-ساعت کار در این قانون مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می دهد. به غیراز مواردي که در این قانون مستثنی شده است ساعات کار کارگران در شبانه روز نباید از 8 ساعت تجاوز نماید.
تبصره 1
-کارفرما با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان می تواند ساعات کار را در بعضی از روزهاي هفته کمتر از میزان مقرر و در دیگر روزها اضافه براین میزان تعیین کند به شرط آنکه مجموع ساعات کار هر هفته از 44 ساعت تجاوز نکند.
تبصره 2
-در کارهاي کشاورزي کارفرما می تواند با توافق کارگران نماینده یا نمایندگان قانونی آنان ساعات کار در شبانه روز با توجه به کار، عرف و فصول مختلف تنظیم نماید.
ماده 52
-در کارهاي سخت و زیان آور و زیرزمینی، ساعات کار نباید از شش ساعت در روز و 36 ساعت در هفته تجاور نماید.
تبصره 1
-کارهاي سخت و زیان آور و زیر زمینی به موجب آئین نامه اي خواهد بود که توسط شورای عالی حفاظت فنی وبهداشت تهیه و به تصویب وزراي کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد رسید.
ماده 53
-کار روز کارهائی است که زمان انجام آن از ساعت 6 بامداد تا 22 می باشد و کار شبانه کارهائی است که زمان انجام آن بین 22 تا 6 بامداد قرار دارد. کار مختلط نیز کارهائی است که بخشی از ساعات انجام آن در روز و قسمتی از آن در شب واقع می شود. در کارهاي مختلط، ساعاتی که جزء کار شب محسوب میشود کارگر از فوق العاده موضوع ماده 58 این قانون استفاده مینماید.
ماده 54
-کار متناوب کاري است که نوعا در ساعات متوالی انجام نمی یابد. بلکه در ساعات معینی از شانه روز صورت می گیرد.
تبصره 1
-فواصل تناوب کار در اختیار کارگر است و حضور او در کارگاه الزامی نیست. در کارهاي متناوب، ساعات کار و فواصل تناوب و نیزکار اضافی نباید از هنگام شروع تا خاتمه جمعا از 15 ساعت در شبانه روز بیشتر باشد. ساعت شروع و خاتمه کار و فواصل تناوب با توافق طرفین و نوع کار و عرف کارگاه تعیین می گردد.
ماده 55
-کار نوبتی عبارت است از کاري که در طول ماه گردش دارد، به نحوي که نوبت هاي آن در صبح یاعصر یا شب واقع می شود.
ماده 56
-کارگري که در طول ماه به طور نوبتی کار می کند و نوبت هاي کار وي در صبح و عصر واقع می شود 10 % و چنانچه نوبت ها در صبح و 22 % علاوه بر مزد به عنوان فوق العاده عصر و شب قرار گیرد، 15 % و درصورتی که نوبت ها به صبح وشب و یا عصر و شب بیفتد 5 نوبت کاري دریافت خواهد کرد.
ماده 57
-در کار نوبتی ممکن است ساعات کار از 8 ساعت در شبانه روز و چهل و چهار ساعت در هفته تجاوز نماید، لکن جمع ساعات کار در چهار هفته متوالی نباید از 176 ساعت تجاوز کند.
ماده 58
-براي هر ساعت کار درشب تنها به کارگران غیر نوبتی 35 % اضافه بر مزد ساعت کار عادي تعلق می گیرد.
ماده 59
-در شرایط عادي ارجاع کار اضافی به کارگر با شرایط ذیل مجاز است :
الف– موافقت کارگر
ب – پرداخت 40 % اضافه بر مزد هر ساعت کار عادي.
تبصره 1
-ساعات کار اضافی ارجاعی به کارگران نباید از 4 ساعت در روز تجاوز نماید.(مگر در موارد استثنائی با توافق طرفین )
ماده 60
-ارجاع کار اضافی با تشخیص کارفرما به شرط پرداخت اضافه کاي (موضوع بندب ماده 59 ) و براي مدتی که جهت مقابله با اوضاع و احوال ذیل ضروت دارد مجاز است و حداکثر اضافه کاري موضوع این ماده 8 ساعت در روزخواهد بود (مگر در موارد استثنائی با توافق طرفین ).
الف– جلوگیري از حوادث قابل پیشبینی و یا ترمیم خسارتی که نتیجه حوادث مذکور است.
ب – اعاده فعالیت کارگاه، درصورتیکه فعالیت مذکور به علت بروز حادثه یا اتفاق طبیعی از قبیل، سیل، زلزله و یا اوضاع و احوال غیر قابل پیشبینی دیگر قطع شده باشد.
تبصره 1
-پس از انجام کار اضافی در موارد فوق، کارفرما مکلف است حداکثر ظرف مدت 48 ساعت، موضوع را به اداره کار و امور اجتماعی اطلاع دهد تا ضرورت کار اضافی و مدت آن تعیین شود.
تبصره 2
-درصورت عدم تایید ضرورت کار اضافی توسط اداره کار و امور اجتماعی محل، کارفرما مکلف به پرداخت غرامت و خسارات وارده به کارگر خواهد بود.
ماده 61
-ارجاع کار اضافی به کارگرانی که کار شبانه یا کارهاي خطرناك سخت و زیان آور انجام می دهند ممنوع است.